Eric van der Burg is sinds 10 januari 2022 staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, met als specialisatie Asiel en Migratie. Van der Burg begon zijn politieke carrière in 1987. Op zeventienjarige leeftijd werd hij lid en bestuurslid van de VVD in Amsterdam Zuidoost. Zijn politieke loopbaan omvat rollen als stadsdeelwethouder in Amsterdam Zuidoost, fractievoorzitter in de Amsterdamse gemeenteraad, en lid van de Eerste Kamer. Tussen 2010 en 2018 was hij wethouder en tweede loco-burgemeester van Amsterdam namens de VVD.

Van der Burg benadrukt dat leiderschap vooral draait om het goede voorbeeld geven. Hij ziet innovatie en digitale technologie als cruciaal voor de efficiëntie en effectiviteit van overheidsdiensten. Volgens hem is de overheid continu op zoek naar manieren om processen te verbeteren en te innoveren. De uitdagingen liggen voornamelijk in het vinden van een balans tussen technische mogelijkheden en ethische overwegingen.

Een specifiek voorbeeld dat Van der Burg aanhaalt, betreft de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en de mate waarin zij in de mobiele telefoons van asielzoekers mogen kijken om hun verhalen te verifiëren. Terwijl de politie dit mag doen in het kader van het opsporen van zware misdrijven, roept de vraag of de IND dit ook mag doen, ethische vragen op. De discussie focust op de afweging tussen het nut van dergelijke controles voor de verificatie van asielverhalen en de bescherming van individuele privacy.

Van der Burg spreekt ook over de afhankelijkheid van de samenleving van internet en wat de gevolgen zouden zijn als het internet plotseling uitvalt. Dit scenario onderstreept hoe essentieel internetconnectiviteit is geworden voor vrijwel alle facetten van het dagelijks leven en bestuur, van communicatie tot verkeersbeheersing en van financiële transacties tot openbare veiligheid. Het uitvallen van het internet zou niet alleen leiden tot onmiddellijke ongemakken en verstoringen, maar ook tot bredere maatschappelijke en economische gevolgen.

Van der Burg pleit in het gesprek voor een benadering die ruimte laat voor menselijke inspraak en ethische overwegingen, ondanks de onmiskenbare voordelen van technologische vooruitgang. Alhoewel hij het niet letterlijk benoemt, heeft hij het hier over de paradox van de automatisering. Hoe meer automatisering, hoe crucialer de mens. En daar ben ik het eigenlijk wel met hem eens.

Dank Joshua, Eric en Geert-Jan voor een heel mooi gesprek!