Jane Lawton, directeur van Impact bij het Earth Species Project, gaf gisteren een inspirerende lezing op het VINT Symposium 2024 over hoe AI ons zou kunnen helpen om dieren te begrijpen en met ze te communiceren. Ze begon met een geluidsfragment van een brulzeehond (?) om te illustreren hoe vreemd de natuur voor ons kan zijn. Veel diersoorten communiceren op frequenties die wij niet kunnen horen.
Lawton gaf enkele voorbeelden van hoe andere organismen (van koraallarven tot een kat) kunnen communiceren op manieren die voor ons vaak verborgen blijven. Een studie van de Universiteit van Tel Aviv uit 2019 toonde aan dat avondprimulasbloemen (?) hun nectarproductie en zoetheid verhoogden wanneer ze geluiden van bestuivers hoorden, wat impliceert dat planten op een bepaalde manier kunnen “horen”.
Het Earth Species Project werkt aan het opbouwen van bouwstenen om dierencommunicatie te ontcijferen met AI. In het afgelopen jaar publiceerden ze de eerste benchmarks voor diergeluiden en -bewegingen, evenals het eerste fundamentele multimodale model voor diergeluiden – een soort large language model (LLM) voor dierencommunicatie. Dit model kan diergeluiden detecteren, classificeren en in de toekomst mogelijk ook genereren (zie oa deze publicatie in Science).
Zo zal het Earth Species Project dit jaar voor het eerst experimenten uitvoeren waarbij een AI in twee richtingen communiceert met zebravinkjes, een modelsoort voor studies naar diergedrag. De AI zal gegenereerde geluiden afspelen voor de zebravinkjes om te zien hoe ze reageren. Lawton erkende de risico’s van deze aanpak, omdat we de communicatie niet volledig kunnen begrijpen en mogelijk andere “culturen” zouden kunnen verstoren.
Een van de grote uitdagingen is het verkrijgen van bruikbare data van diergeluiden en -gedrag in het wild. Lawton gaf het voorbeeld van onderzoeker Valeria Vergara, die slechts 4% van haar opnames van bultrilvissen kon gebruiken vanwege ruis en overlappende geluiden. Het Earth Species Project bouwt tools om deze problemen aan te pakken, zoals het scheiden van geluidsbronnen en het automatisch detecteren van vocalisaties.
In haar slotwoorden benadrukte Lawton de urgentie van het werk van het Earth Species Project. Met meer dan 69% van de wildlife op aarde verloren sinds 1970, is er dringende actie nodig om de biodiversiteitscrisis aan te pakken.
Lawton gaf aan dat door de communicatie met andere soorten te ontcijferen met AI, we niet alleen kunnen bijdragen aan effectievere natuurbescherming, maar ook nieuwe wetenschappelijke horizonten kunnen openen. Als we de complexiteit van de natuurlijke wereld beter begrijpen, kunnen we meer respect krijgen voor andere levensvormen en onze verbondenheid met de natuur herkennen!
