AI schuift steeds dichter aan tafel. Niet alleen als assistent, maar ook als gesprekspartner. Als spiegel, coach of zelfs therapeut. Het lijkt onschuldig – een handig hulpmiddel voor zelfreflectie. Maar wie kijkt er echt in de spiegel: jij, of het systeem? En was het wel een spiegel… of een lens met belangen?
De opmars van AI in onze intieme levenssfeer is niet zomaar een technologische trend. Het is een maatschappelijk kantelpunt. Als algoritmes onze angsten analyseren en troost bieden zonder ooit iets terug te voelen, wat blijft er dan over van echte verbinding?
Alexander Klöpping schoof deze week aan bij Eva Jinek om te praten over de opkomst van AI als emotionele sparringpartner. Ik begrijp zijn fascinatie – het is verleidelijk om mee te gaan in de verwondering over technologie die zo goed simuleert dat het echt lijkt. Maar wat mij verbaasde, is dat hij nauwelijks inging op de schaduwzijde van deze ontwikkeling. Zeker van Eva had ik kritische vragen verwacht over thema’s als privacy, veiligheid en de macht van de bedrijven achter deze technologie.
Juist nu AI zich steeds verder nestelt in onze persoonlijke ruimte, moeten we niet alleen praten over wat het kan, maar vooral over wat het met ons doet. Niet over technologie, maar over relaties, vertrouwen en autonomie. De huidige ontwikkelingen dwingen ons om richting te kiezen. De vraag is niet wat AI allemaal kan, maar wat wij ermee willen – en vooral wie er aan de knoppen zit.
Deze week Worden we vrienden met AI gekozen als thema voor mijn nieuwsbrief.
1 reactie
Misschien deze Tegenlicht ook nog maar eens terugkijken:
https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/kijk/afleveringen/2021-2022/de-digi-mens.html
Met oa Hans van den Brink, innovatiemanager in de gezondheidszorg in Zweden. Zijn achtergrond ligt daarentegen niet in de zorg, maar in de IT en telecommunicatie. Hij werd door de Zweedse overheid ingehuurd om lokale gezondheidszorg efficiënter te maken. Hij is verantwoordelijk voor de digitaliseringsstrategie in de gezondheidszorg.
Van den Brink werkt met behulp van digitale technieken, zoals Betsy. Hij denkt dat de digitale mens taken zou kunnen overnemen van een arts of verpleger. Hij gelooft dan ook dat wanneer we geen onderscheid meer kunnen maken, het ook niet meer uitmaakt of we met een echt mens spreken of met een digimens. Dit zou goed kunnen helpen tegen de tekorten in de zorg.