Ik heb het afgelopen jaar veel geschreven over AI en ethiek in relatie tot wat dit nu van leiderschap vraagt. Ik vind het van groot belang dat je als digitaal leider, je bewust moet zijn van de risico’s van digitale technologie voordat je het gaat gebruiken. Een belangrijk aspect van leiderschap vind ik echter ook dat je de ruimte moet creëren voor het experiment om te leren wat AI voor jou of jouw organisatie kan betekenen.

Daarbij ben ik er steeds meer van overtuigd geraakt dat we AI niet moeten inzetten om menselijke taken te vervangen, maar moeten streven naar de ontwikkeling van AI die menselijke vaardigheden aanvult, wat leidt tot een synergie tussen mens en machine. We moeten voorkomen dat we niet in de ‘Turing-val’ van Erik Brynjolfsson trappen. Bovendien zouden we daarbij moeten streven naar de inzet van AI om te komen tot een duurzamere wereld.

Samen met Erdinç Saçan ga ik de komende tijd op zoek naar voorbeelden van AI-toepassingen die bijdragen aan een duurzamere samenleving, in de media ook wel ‘AI for good’ genoemd. Geïnspireerd door Bennie Mols’ benadering in zijn boek ‘Slim, slimmer, slimst‘, hebben we de 17 duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) van de VN als leidraad genomen om te verkennen hoe AI zou kunnen bijdragen aan een duurzamere wereld.