De kernboodschap van de auteurs is dat we moeten oppassen voor de manier waarop AI onze perceptie van intelligentie en menselijkheid vormt en hoe dit in lijn wordt gebracht met commerciële belangen, wat uiteindelijk tot een existentiële bedreiging voor mens en natuur kan leiden. De werkelijke dreiging van AI ligt dus niet in een sciencefiction-achtig scenario waarin machines de mensheid fysiek overnemen, maar in de subtiele en geleidelijke invloed van AI op onze perceptie van intelligentie, menselijkheid en ethiek.

Dit heeft wat mij betreft belangrijke implicaties voor overheden, onderwijs, het bedrijfsleven en voor onszelf als mens:

• Voor de overheid betekent dit de noodzaak voor beleid en regelgeving die verder kijken dan de technische aspecten van AI, en rekening houden met de bredere culturele, ethische en maatschappelijke impact.
• In het onderwijs zou de focus niet alleen moeten liggen op het bijbrengen van technologische vaardigheden maar vooral ook op het ontwikkelen van kritisch denken over technologie, waarbij studenten leren over de beperkingen en potentiële risico’s van AI naast de voordelen.
• Voor het bedrijfsleven houdt dit in dat er een evenwicht moet worden gevonden tussen innovatie en verantwoord gebruik van AI, waarbij de lange termijn gevolgen voor mens en maatschappij worden meegewogen.
• Voor ons als mens is het belangrijk om bewust te zijn van de invloed van AI op ons dagelijks leven en kritisch te blijven over hoe onze interacties met technologie onze percepties en besluitvorming kunnen beïnvloeden.

De boodschap van het artikel is dus om voorzichtig en bewust te zijn over hoe AI onze samenleving en menselijkheid vormgeeft, en niet alleen te focussen op de technologische vooruitgang en economische voordelen.