In 2012 heeft logistieke dienstverlener DHL de tweede editie van de Global Connectedness Index (GCI) uitgebracht, een uitgebreid onderzoek naar de mate van globalisering. Op basis van miljoenen gegevens verzameld in de periode 2005-2011 is gekeken naar de wereldwijde verbondenheid, gemeten naar internationale handelsstromen, kapitaal, informatie en mensen.

Onderzoekers Pankaj Ghemawat en Steven A. Altman zetten destijds in Harvard Business Review de belangrijkste punten uit het onderzoek op een rij:

• Van 2007 tot 2009 daalde de global connectedness. Met andere woorden: dat was nog voordat de kredietcrisis écht uitbrak. Vrachtwagenchauffeurs en bestellers merkten dus eerder dat er iets aan de hand was dan beleidsmakers en bankiers.
• Het land dat het meest ‘global connected’ is – Nederland – is dat een factor 100 meer dan het minst ‘connected’ land, Burundi.
• Europa is het meest connected gebied ter wereld. Sub-Sahara Afrika het minst, maar dat is van 2010-2011 wel de grootste stijger.

De grootste betekenis van de globale verbondenheid ligt echter niet alleen in de economische opbrengsten, maar ook in niet-economische voordelen. Liberalisering gaat meestal gepaard met meer vrijheden, en de trend is wat dat betreft niet gunstig. ‘We kunnen er niet van uitgaan dat toekomstige generaties vanzelf zullen profiteren van een meer verbonden wereld’ aldus de onderzoekers.

Lees verder:
Global Connectedness Index 2012 (pdf)