Wat kunnen we leren van de eeuwenoude Chinese filosofie van het taoisme?

door Marco Derksen op 2 augustus 2024

Bij mij in de boekenkast staat al een tijd het boek “De Tao van Leiderschap” van John Heider. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot voor kort weinig kon met dit boek. De abstracte concepten en het gebrek aan concrete handelingsperspectieven maakten het voor mij een boek dat al snel naar de achtergrond verdween.

Tot ik deze week het interview in Filosofie Magazine las met oud- tafeltennisster Bettine Vriesekoop over haar nieuwe boek “Chinese wijsheid in een balletje”. Haar heldere uitleg van de Tao en het taoïsme, maar vooral ook haar vertaling naar de praktijk, raakten me meteen. Sterker nog, ik heb niet alleen haar boek gekocht en gelezen, maar ben ook in het werk van Kristofer Schipper gedoken, haar Tao-meester.

Deze week in mijn nieuwsbrief op LinkedIn aandacht voor het taoïsme, een eeuwenoude Chinese levensbeschouwing die ook in het Westen steeds meer aandacht krijgt en mij ook weer nieuwe inzichten heeft gebracht over transformatief leiderschap.

Image created by Midjourney (Prompt by Marco Derksen)

De nieuwsbrief begint met een korte uitleg over Tao, die wordt omschreven als ‘de weg’ of ‘het pad’, verwijzend naar de fundamentele orde van het universum. Centrale principes van het taoïsme zoals wu wei (niet-handelen), ziran (spontaniteit) en de balans tussen yin en yang, worden kort toegelicht.

Vervolgens ga ik in op de interviews en het nieuwe boek van Bettine Vriesekoop waarin ze haar ervaringen met taoïsme deelt. Vriesekoop heeft taoïstische principes geïntegreerd in haar sport en leven, en beschrijft drie fasen in haar ontwikkeling. Haar boek “Chinese wijsheid in een balletje” verbindt taoïstische inzichten met haar ervaringen in China en tafeltennis.

In de nieuwsbrief ga ik ook in op het werk van Kristofer Schipper, een vooraanstaande Nederlandse sinoloog en expert op het gebied van taoïsme. In een al wat oudere aflevering van VPRO’s Marathoninterview benadrukt Schipper het belang van het begrijpen van de Chinese cultuur op haar eigen voorwaarden. Zijn vertaling van de Daodejing wordt gezien als een van de beste in het Westen.

Nu ik meer inzicht heb gekregen in het taoïsme door het interview met Bettine Vriesekoop, haar nieuwe boek en vooral het marathoninterview met Kristofer Schipper, heb ik het boek van Heider met een nieuwe bril gelezen. Alhoewel voor een deel bekend, bieden de taoïstische principes waardevolle inzichten voor een meer natuurlijke en effectieve leiderschapsstijl.

De integratie van deze principes zal echter nog niet eenvoudig zijn. Het vereist het echt begrijpen en toepassen van de onderliggende ideeën binnen de context van bestaande Westerse praktijken. Voor mijzelf is deze verkenning dan ook slechts het begin van een nieuwe ontdekkingsreis. Wordt zeker vervolgd en suggesties voor verder verdieping zijn meer dan welkom!

3 reacties

Aanvullend nog twee berichten op LinkedIn:

Tao van Poeh:
https://www.linkedin.com/posts/mderksen_filosofie-taoisme-taovanpoeh-activity-7225473948895883264-ZXEa

Voor het kennen van de Weg,
Moeten we gewoon op Weg.
Je dingen doen,
Liefst met plezier,
(dat hoeft niet dáár,
je kan ’t ook Hier)
Heel simpel op de Poeh-Manier.
Maar ga niet Zoeken naar de Weg,
Want je zal zien, dan is hij weg!

Parabel van het lege theekopje:
https://www.linkedin.com/posts/mderksen_filosofie-taoisme-parabel-activity-7225803599711268865-Z5Oo

Er was eens een zeer ontwikkelde, maar wat arrogante leerling van de Weg.

Toen hij hoorde dat er een oude wijze in de buurt woonde, besloot hij hem te bezoeken om met zijn kennis te pronken, en misschien nog wat nieuwe dingen te kunnen leren.

Toen hij bij het huis van de wijze aankwam, was hij verrast dat die in een heel eenvoudig huisje woonde.

De oude man zat bij een kokende theeketel wat aan zijn lange baard te plukken. Hij had grote heldere ogen en neuriede zacht.

Hij keek op en zag de leerling bij de deur staan. Hij vroeg hem binnen te komen. Hij wees de jongeman een zitplaats aan in zijn eerbiedwaardige woning en vroeg of hij thee wilde drinken met hem.

Terwijl de leerling opschepte over zijn studie en liet blijken hoeveel hij wist, begon de oude meester thee in te schenken. De leerling sprak en sprak. En de oude meester bleef doorschenken. De thee stroomde over de rand en lekte op de schoot van de leerling die verschrikt opsprong.

‘Wat doe je nou, oude gek? Je verspilt de thee! Zie je niet dat het kopje allang vol is?’

De oude wijze hield op met schenken en keek de leerling aan. ‘Jouw geest is als dit theekopje. Je hoofd is te vol om er nog iets aan te kunnen toevoegen. Elke poging om je iets te leren, zal verspilde moeite zijn.’

Beantwoord

Afgelopen week ontving ik een interessante reactie van Jan-Henk Bouman op mijn nieuwsbrief over de lessen uit het taoïsme. Bouwman waarschuwde voor het risico dat het integreren van filosofieën zoals het taoïsme in het bedrijfsleven, zonder fundamentele veranderingen, slechts leidt tot een schijnbare verbetering. Hij verwees daarbij naar het recente werk van Daniel Schmachtenberger en The Consilience Project, die pleiten voor een meer volwassen en holistische benadering van vooruitgang.

https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:7226885513033433088/

Beantwoord

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Laatste blogs

Bekijk alle blogs (1015)
Contact