Eén van mijn helden op het gebied van duurzaamheid is de architect Thomas Rau die met Turntoo een nieuwe manier van omgaan met producten propageert: niet gebaseerd op eigendom, maar op gebruik. “Wij hebben helemaal geen lampen nodig, wij willen licht. Hoe Philips het leveren van licht organiseert, is hun probleem.” De overheid werkt echter totaal niet mee, vindt Rau. “De overheid haalt zijn inkomsten voor een veel te groot deel uit de oude businessmodellen, dus kunnen ze die niet laten vallen” (bron: PB).

Maar wat zijn naast de bekende voorbeelden uit de software (Adobe), muziek (Spotify), film en video (Netflix), de voorbeelden uit de andere markten?

Uiteraard de voorbeelden van Thomas Rau zelf, zoals het eerder genoemde pay-per-lux of ‘leasen’ van licht, een duurzaam verlichtingsconcept (pdf) waarmee Philips en Architectenbureau RAU in 2011 een proef zijn gestart. RAU betaalde alleen voor de lichtprestatie in zijn kantoor, Philips bleef eigenaar van de verlichtingsproducten. Inmiddels is dit concept ook in gebruik voor andere klanten van Philips zoals Schiphol.

In het boek Zakendoen in de nieuwe economie noemt auteur Marga Hoek ook enkele voorbeelden. Zoals de Think-stoel van Steelcase, Rooftop Energy en Zanes Cycles.

Wie vult aan? Zijn er gewoon nog maar een beperkt aantal voorbeelden? Is het inderdaad de overheid die deze ontwikkeling tegenhoudt?

Zie ook:

• Keynote Thomas Rau (GreenVille, april 2015)
• Van product naar dienst: nieuw businessmodel voor Apple & Samsung? (Frankwatching, augustus 2014)