Het is precies een jaar geleden dat Carl Benedikt Frey en Michael A. Osborne, beiden verbonden aan de University of Oxford, het artikel The Future Of Employment: How Susceptible Are Jobs To Computerisation? (pdf) publiceerden. Frey en Osborne analyseerden 700 verschillende beroepen en kwamen tot de conclusie dat de komende twintig jaar 47 procent van de banen in de VS in gevaar komt door technologische ontwikkelingen als robotisering en digitalisering. Daarbij gaat het dan met name om banen in de middenklasse die zullen verdwijnen.
Het onderzoek van Frey en Osborne leidde wereldwijd tot discussie over de toekomst van werk toen een artikel over deze aanstormende golf verscheen in The Economist. Later volgden dagbladen als Financial Times en kwamen onderzoekbureaus als Pew Research Center, Bruegel en Deloitte met aanvullend onderzoek.
http://www.youtube.com/watch?v=PR8OkkfvnT8
Bron: The Economist
De SZW-rede Robots nemen ons werk over: doembeeld of kans? van minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid eerder deze week, heeft de discussie over de gevolgen van robotisering op de arbeidsmarkt in ons land opnieuw aangewakkerd. Nagenoeg alle media berichten deze week over de SZW-rede van Asscher. Opmerkelijk, omdat Asscher met oud nieuws kwam dat blijkbaar nu pas door SZW goed in kaart is gebracht.
Bron: Ministerie SZW
Desalnietemin is het een onderwerp dat de komende jaren vaker onze aandacht zal vragen. Want wat betekent de toenemende robotisering en digitalisering voor het onderwijs van de toekomst? Wat betekent het voor de manier waarop organisaties zijn ingericht? Wat betekent het voor de economie? En vooral, wat betekent het voor ons als samenleving?
Goed om te zien dat de Volkskrant daar de komende weken meer aandacht aan besteedt. In zes afleveringen onderzoekt het de gevolgen van de robotisering en de digitalisering in de Nederlandse samenleving. In de eerste aflevering van afgelopen zaterdag gingen de auteurs Sander Heijne en Jonathan Witteman in op de robotangst die in de samenleving heerst.
Zoals gezegd, er is de afgelopen veel geschreven over dit onderwerp. Teveel om allemaal naar te verwijzen, maar de columns van resp. Frank Kalshoven en Mathijs Bouman wil ik niet onvermeld laten.
Bron: Frank Kalshoven (de Volkskrant)
Bron: Mathijs Bouman (FD)
7 reacties
jammer toch dat in alle stellingen en reacties alles op een hoop wordt gegooid; digitalisering, artificial intelligence en robotica…maar de discussie moet gevoerd worden omdat m.i. de relatie tussen arbeid en inkomen gaat verdwijnen..
@Ronald waarom zou jij die uit elkaar willen halen? Het is juist deze combinatie van technologische ontwikkelingen die de arbeidsmarkt gaat verstoren. En eens, de discussie moet worden gevoerd. Ik zeg uitwerken van onvoorwaardelijk basisinkomen!
omdat de verschillende onderdelen verschillende effecten hebben: digitalisering zorgt voor banen verlies, robotisering kan prima werken in de zorg terwijl AI ervoor kan zorgen dat de publieke ruimte verdwijnt en de overheid ons controleert ipv wij de overheid, zoals het in een goede democratie betaamd. En dan inderdaad nog alle combinaties….
Dit is op Talent herblogden reageerde:
Wat mij betreft een goed ontwikkeling. Doordat routine-banen gerobotiseerd worden krijgen menselijke non-routine vaardigheden veel meer de ruimte waardoor we onze menselijke waardigheid in ‘het werk’ weer terugkrijgen.
EenVandaag sprak afgelopen week met Maarten Dullaert, de directeur van Fuji film. Ondanks de robotisering wist dat bedrijf het aantal arbeidsplaatsen te behouden; en kwam er juist sterker uit.
thanks Marco.
Opmerkelijk ‘late’ oproep van het ministerie tot maatschappelijk debat idd. En ik mis zelf ook aanvullende inzichten tov wat anderen eerder al beschreven.
En daar zit volgens mij ook de kern van het probleem: technologische innovatie en de veranderingen die ze teweeg brengt gaan steeds sneller, politieke en maatschappelijke reacties niet.
De kans is groot dat de technologische innovatie de komende decennia zorgt voor grotere inkomens ongelijkheid. Dat kan zich vertalen in aanzienlijke maatschappelijke onrust.
Is deze onrust niet te voorkomen, maar iets wat we moeten ‘uitzieken’?
Vanuit de politiek verwacht ik weinig preventieve maatregelen die effect hebben.
Mogelijk kunnen we zelf iets doen?
Column van Frank Kalshoven over Asscher en de robotisering in de Volkskrant, is ook deze week weer de moeite waard. Kalshoven stelt dat we een nieuwe leertactiek nodig, een tweede leertijd.