Gisteravond was de Palestijns-Nederlandse documentairefotograaf en filmmaker Sakir Khader de derde gast in VPRO Zomergasten. Presentator was Joris Luyendijk. Wat mij betreft was het een indrukwekkende aflevering waarin Sakir Khader goed liet zien hoe hij als documentairefotograaf en filmmaker denkt en werkt. Hij hield zich goed staande tegenover een, naar mijn mening, te egocentrische en matige presentator Joris Luyendijk.
De verrassing van de avond was voor mij de muziekvideo “Territory” van The Blaze uit 2017.
The Blaze is het uit Parijs afkomstige muziek- en videoduo Guillaume en Jonathan Alric. Ze begonnen samen muziek te maken toen Jonathan, die de filmschool volgde in Brussel, Guillaume vroeg om mee te werken aan een soundtrack voor een studieproject. Hun unieke aanpak, waarbij ze geluid en beeld gelijktijdig produceren, leidde tot hun doorbraak met de release van “Territory” in 2017.
“Territory” vertelt het verhaal van een jonge man die terugkeert naar zijn geboorteland Algerije na lange tijd in het buitenland te zijn geweest. De video volgt zijn emotionele reis van aankomst in de haven tot de hereniging met familie en vrienden. Het nummer gaat over thuiskomen, de onveranderlijke banden van familie en vriendschap, en de complexiteit van terugkeren naar een plek die veranderd is tijdens zijn afwezigheid.
Songtekst (geschreven door Guillaume en Jonathan Alric):
We’ve waited for this day
We shed some tears of love now
Like a desert in the rain
When some of the dead are waking up (mm, yeah)
There’s nobody like my mom
There’s no place like my home since I was born
When I was young
The flavor is so strong
I’ve missed it so long now
These people are my heroes
From death to the sky
They light me up with flying clouds
They ever get me high like a cool blunt smoke
I’m shining like the moon
I’m feeling like a bloom in the black sun
I remember when I was young
The flavor is so strong
I’ve missed it so long
De video is een visueel meesterwerk met indrukwekkende cinematografische elementen. De regisseurs maken effectief gebruik van contrasten, waarbij ze de ruwe straatbeelden afwisselen met de weidsheid van het strand. Wat de muziekvideo’s van The Baze bijzonder maakt is ook de synchronisatie van bewegingen met de muziek, zoals in de boksscène waar de bewegingen perfect samenvallen met de beat.
Een van de meest opvallende scènes is de ontroerende hereniging met zijn moeder, die deels echt was en niet volledig geacteerd. Andere opmerkelijke momenten zijn de luchtopname op het strand en een technisch indrukwekkende one-shot scène van meer dan een minuut lang.
“Territory” is een prachtige mix van aanstekelijke elektronische muziek, mooie beelden en een indrukwekkend verhaal.
Sakir Khader, nogmaals dank voor een mooie avond en ook dank voor deze muzikale en filmische parel van The Blaze!
