Al sinds mijn studietijd in de jaren tachtig ben ik gefascineerd door artificiële intelligentie of AI (wat achteraf gezien een ongelukkig gekozen term is). Alhoewel de aandacht voor AI in de loop der jaren sterk wisselde, is de fascinatie gebleven. Sterker nog, sinds de lancering eind vorig jaar van ChatGPT, de op generatieve AI-gebaseerde chatbot van OpenAI, heb ik het eigenlijk geen moment meer kunnen loslaten. De toekomst die ik beschreef in mijn eindscriptie destijds lijkt werkelijkheid te worden.

AI is net als de stoommachine, de verbrandingsmotor en de computer een systeemtechnologie die de samenleving fundamenteel gaat veranderen. Maar net als in de voorgaande industriele revoluties, zal ook deze ontwikkeling gepaard gaan met de nodige controverse. Het potentieel van AI om bestaande infrastructuren te verbeteren en nieuwe wegen te openen voor ontdekking en innovatie is onmiskenbaar. Tegelijkertijd vormen de ethische implicaties van AI, zoals privacykwesties, de vervanging van menselijke arbeid en de verantwoordelijkheid voor AI-beslissingen, belangrijke uitdagingen voor de samenleving. En juist de genuanceerde discussie over deze ethische dilemma’s lijkt ondergesneeuwd te worden door enerzijdse de stortvloed aan nieuwe mogelijkheden van AI en anderzijds de waarschuwingen voor existentiele risico’s van AI. Voor mij reden om in mijn bijdrage aan de HAN Pitstop aandacht te vragen voor de ethische dilemma’s in tijden van AI.

Geinteresseerden kunnen de slides van mijn college opvragen via mijn AI-dossier. Verder zijn er video-opnames gemaakt waarvan de HAN op een later moment een compilatie online zal zetten en zijn op sociale media reacties op het college te lezen van oa Pierre Gorissen, Chantal Klein Soetebier, Pieter Dekker, Anne-Marie Munk, Tony Brugman, Esther van Popta en Justine van den Berg.

To be continued…