Afgelopen week ging Aldith Hunkar in gesprek met Paul Iske, Manya Koetse en Menno Lanting over het thema innovatie:
- Paul Iske is hoogleraar Open Innovation & Business Venturing maar kennen we vooral als Chief Failure Officer van het Instituut voor Briljante Mislukkingen.
- Manya Koetse is een China-kenner en social-trendwatcher, alsmede de hoofdredacteur van What’s on Weibo, een internationale nieuwssite die inzichten geeft in de trending topics & digitale ontwikkelingen in China.
- Menno Lanting kennen we vooral als spreker en auteur van managementboeken als Connect, Olietankers en speedboten en De disruptieparadox. Eind dit jaar komt zijn nieuwe boek Uit het transformatiemoeras. Eén van de thema’s in dit boek zal zijn dat bij werkelijk innovatieve bedrijven de innovatie focus ligt op het creëren van een cultuur en netwerk/platform voor voortdurend leren. Fijn als je als organisatie aan innovatie doet, beter is als je een innovatieve organisatie bent!
Een mooi gesprek over innovatie dat wat mij betreft iets meer focus had mogen hebben op het belang van leren bij innovatie, maar zeker de moeite waard is om terug te kijken. Eén van de uitspraken die Paul Iske aan het eind van het gesprek doet is mij mij nog een paar dagen blijven hangen en dat is het belang van het contact met de buitenwereld in relatie tot de grootte van een organisatie.
Paul benadrukte het belang van procurement (inkoop) op innovatie maar dit had ook een ander onderdeel van de organisatie kunnen zijn die in contact staat met de buitenwereld. Denk aan medewerkers van de klantenservice, verpleegkundigen in een ziekenhuis, docenten in het onderwijs of de bedienden op het terras. Mensen met de blik naar buiten.
Hoe groot je organisatie ook is stelt Iske, daar buiten zijn veel meer mensen dan intern. Iske zelf heeft in het verleden bij Shell gewerkt en stelde toen al dat er 5 miljard mensen niet voor Shell werkten en het zomaar eens zou kunnen dat daar ook interessante mensen tussen kunnen zitten. Vooral mensen die contact hebben met buiten zoals procurement kunnen een grote rol spelen in het binnenhalen van ideeën en kennis van buiten om partnerships te sluiten en te komen tot innovatie. Iske pleit er dan ook voor dat organisaties veel meer aandacht moeten besteden aan die interface naar de buitenwereld, naar klanten, naar leveranciers of naar de overheid. Denk en handel veel meer van buiten naar binnen (in plaats van andersom).
Tot zover bekend, maar waar Iske mij vervolgens mee inspireerde is de vergelijking van een organisatie met een bol. Als je naar een bol kijkt, dan schaalt het volume (V) met de derde macht en het oppervlakte (A) met de tweede macht van de straal (r) bol. Met andere woorden, als je de bol groter maakt (toename aantal medewerkers van een organiatie), dan heb je verhoudingsgewijs steeds meer volume (interne relaties) en minder oppervlakte (externe relaties). Als je nu naar grote organisaties kijkt dan zie je steeds meer interne processen en relaties in verhouding met de externe relaties. Kortom als je maar groot genoeg wordt dan heb je op een gegeven moment helemaal geen buitenwereld meer nodig ‘om lekker bezig te zijn’ aldus Iske. Het is zaak voor iedere organisatie die wil blijven innoveren om het contactoppervlakte met de buitenwereld zorgvuldig te managen, daar gebeuren de spannende dingen. Let wel, het gaat niet om klein vs groot, het gaat om de manier waarop je het organiseert. Boodschap Paul Iske is dat je voldoende contact met buitenwereld moet houden; op dat grensvlek vindt uitwisseling kennis en ideeen plaats!
Over deze wiskundige vergelijking tussen een bol en een organisatie ga ik de komende tijd nog eens goed nadenken! 😉
1 reactie
Overigens blijft de wet van Paul Iske ook één om over na te denken:: NT +OO = DOO oftewel nieuwe technologie (NT) in een oude organisatie (OO), is een dure, oude organisatie (DTO).