Nadat Daniel Steinbock, een designer en muzikant uit Palo Alto, California in 2015 via Kickstarter meer dan 22.000 dollar aan crowdfunding wist binnen te halen voor het kaartspel True Story, bedacht hij een eenvoudig plan om de 750 bestellingen te kunnen leveren. Hij huurde enkele freelance designers en copywriters in om het kaartspel te ontwikkelen.

Op zich niets bijzonders, tot een groep onderzoekers van Stanford University aanbood om een on-demand organisatie op te zetten voor het project. Steinbock stemde toe om voor de beta versie van het kaartspel gebruik te maken van de zgn. flash-organization software (pdf) die de onderzoekers had ontwikkeld om automatisch freelancers in te huren voor de organisatie van werkzaamheden nodig om een bepaald doel te realiseren (zoals in dit geval de ontwikkeling van het kaartspel).

Alhoewel de software voor mijn gevoel niet heel veel anders is dan bijvoorbeeld de tools van Nederlandse startups als Part-up of Teamily, krijgt het werk van de Stanford hoogleraren Melissa Valentine en Michael Bernstein deze week veel publiciteit door het artikel The Pop-Up Employer: Build a Team, Do the Job, Say Goodbye in de New York Times.

Betekent dit de definitieve doorbraak van on-demand organisaties of blijft het voorlopig nog vooral een mooie visie op de toekomst van werk?