Eén van de gevolgen van de technologische ontwikkelingen is dat we steeds meer online zijn. Steeds meer voelt dat als onvermijdelijk, we hebben geen keus. Onze offline wereld wordt kleiner en we geven onze offline autonomie uit handen. Terwijl CEO’s en regeringsleiders tijdens het World Economic Forum deze week in Davos opnieuw de oproep deden om toegang tot internet te zien als basisrecht van de mens, zijn er ook steeds meer kritische geluiden over deze technologische ontwikkelingen. Frans van der Reep en Peter van den Heuvel onderzoeken de impact van internet op leven en werk, in het lectoraat Digital World van Hogeschool Inholland en schetsen op socialevraagstukken.nl waarom in het licht van deze technologische ontwikkelingen het recht op een offline leven nu wettelijk dient te worden verankerd. Must read!
2 reacties
Hier een bijdrage over ICT als maatschappelijke basisinfrastructuur
http://www.fransvanderreep.com/2013/04/22/security-ict-infrastructure-basic-social-provision/
mij lijkt het recht op een anoniem bestaan in de digitale wereld ook een gezonde wens.
Waarom verlies ik mijn anonimiteit als ik die wiskey niet cash betaal bij de slijter om de hoek, maar online bestel? Of mijn parkeerticket niet met cash koop, maar via nummerbord intikken en met pinpas betalen?
Is dit wenselijk?
Als het niet wenselijk is maak ik me zorgen: de pleiters voor anonimiteit hebben waarschijnlijk niet de macht om het verliezen ervan te voorkomen. De macht ligt bij instanties die baat hebben bij het voorkomen van anonimiteit: overheden en bedrijven. Zij passen technologie toe op een manier die anonimiteit verbant.
Een lichtpuntje achter die sombere noot is dat in theorie diezelfde technologie het ook mogelijk kan maken om anonimiteit te borgen. Dat moeten we dan wel allemaal willen.